Yavuz Sultan selim çok iyi satranç bilirmiş ve bunun yanında şiir ve edebiyatta da baya maharetli imiş, Şehzadelik döneminde bir satranç turnuvasına tebdili kıyafet katılmış. Şah İsmail de satranç konusunda usta bir oyuncu imiş henüz kendisini o güne kadar yenen olmamış. Turnuva sonunda genç şehzade Yavuz Sultan Selim herkesi yenmiş, bunu duyan Şah İsmail bu gençle satranç oynamak için çağırtmış, Yavuz Sultan Selim davete icabet edip Şah İsmail' ile satranç oynamaya varmış. Oyun sonunda Yavuz Sultan Selim Şah İsmail'i yener. Şah sinirlenir ve Yavuz Sultan Selime der ki: " sen edep nedir bilmez misin? Hiç şahlar mat edilir mi?" Tabi genç Şehzadenin bir Osmanlı Şehzadesi olduğunu o dahi kimse bilmez imiş. Bulunulan ortada da onu yenen bu gence ( Yavuz Sultan Selime) birşey yapamayacağından bir kese altın verip ne zaman başın sıkışır ise bana gel demiş. Bu sözlerin üzerine Yavuz Sultan Selim şu dörtlüğü okur Şah İsmail'e;

Sanma sakın herkesi sen sadıkâne yâr olur 
Herkesi sen dost mu sandın belki ol ağyar olur 
Sadıkâne belki ol âlemde serdar olur 
Yâr olur ağyar olur serdar dildâr olur.